ตัวกรองผลการค้นหา
ประเสริฐ
หมายถึง[ปฺระเสิด] ว. วิเศษ, ดีเลิศ, ดีที่สุด.
คนโง่ได้ยศก็ไม่เกิดประโยชน์
กิ้งก่าได้ทอง
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ (ต่อ 2)
คำทับศัพท์ภาษาอังกฤษที่คนไทยใช้บ่อย
ปัญญา
หมายถึงน. ความรอบรู้, ความรู้ทั่ว, ความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด, เช่น คนมีปัญญา หมดปัญญา. (ป.).
นรเศรษฐ์
หมายถึง[นอระ-] น. คนประเสริฐ; พระราชา. (ส.).
หาไม่,หาไม่,หา ไม่,หา...ไม่
หมายถึงว. ใช้ในความปฏิเสธ นิยมใช้คร่อมกับคำนามหรือคำกริยา เช่น หาใช่คนไม่ = ไม่ใช่คน หาพบไม่ = ไม่พบ.
หัวขี้เลื่อย
หมายถึงว. โง่, มีปัญญาทึบ.
เอกบุคคล,เอกบุรุษ
หมายถึง[เอกกะบุกคน, เอกะบุกคน, เอกกะบุหฺรุด, เอกบุหฺรุด] น. คนเยี่ยมยอด, คนประเสริฐ.
สติปัญญา
หมายถึงน. ปัญญารอบคอบ, ปัญญารู้คิด, เช่น เขาเป็นคนมีสติปัญญาดี.
คน
หมายถึงน. มนุษย์.
หมายถึงก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ ให้เข้ากัน.
สุธี
หมายถึงน. คนมีปัญญา, นักปราชญ์. (ป., ส.).
ทุก,ทุก,ทุก ๆ
หมายถึงว. แต่ละหน่วย ๆ ของจำนวนทั้งหมด, ทั้งหมดโดยหมายแยกเป็นหน่วย ๆ, เช่น คนที่เกิดมาแล้วมีปัญญาด้วยกันทุกคน แต่ทุกคนมีปัญญาไม่เท่ากัน ทุก ๆ คนจะต้องช่วยเหลือกัน.
เศษมนุษย์
หมายถึงน. คนเลวมากจนหาดีไม่ได้, เศษคน ก็เรียก.